Θα επιχειρήσω με λίγα λόγια να απαντήσω σε όλα τα σχόλια που υποβλήθηκαν.
Θέση 1η: Δεν είμαστε κατά της δημιουργίας αθλητικών χώρων. Είμαστε κατά της δημιουργίας επιχειρηματικών αθλητικών και εμπορικών εγκαταστάσεων με αυτές τις προύποθέσεις.
Και για να γίνω πιο κατανοητός θα μιλήσω με όρους αγοράς:
Τρεις επιχειρηματίας έχουν μια έκταση την οποία και θέλουν να την αξιοποιήσουν. Τους βρίσκει ένας άλλος επιχειρηματίας και τους λέει: "Σε εσάς τους δύο σας αγοράζω την έκταση αλλά σας προσφέρω αντίτιμο το οποίο καλύπτει την εμπορική αξία ενός ακινήτου που έχει συντελεστή δόμησης 0,5 και ποσοστό κάλυψης 8%. Ξέρω όμως ότι το ακινητό σας έχει συντελεστή δόμησης 3,2 και ποσοστό κάλυψης 80%. Με λίγα λόγια σας λέω ότι αν μου πουλήσετε με αυτούς τους όρους το ακίνητό σας θα είστε μεγάλοι μ....." Στον τρίτο του λέει: Σου ζητάω να μου παραχωρήσεις την έκταση που έχεις στην ιδιοκτησία σου για 49 χρόνια με συμβολικό ενοίκιο και μετά από 49 χρόνια θα σου δώσω το γήπεδο που θα κτίσω τώρα για πλήρη εκμετάλευση. " Με λίγα λόγια δύο φορές μ.... Στην συνέχεια απυθυνόμενος και στους τρεις τους λεει: "Ξέρετε έχω την δυνατότητα δίπλα στο γήπεδο να φτιάξω και ένα εμπορικό κέντρο το οποίο και θα το εκμεταλεύομαι μόνος μου" Εσείς πόσες φορές μ... θα τους αποκαλούσατε τους τρεις επιχειρηματίες. Εσείς τι θα κάνατε αν είσαστε στην ομάδα των τριών επιχειρηματιών - πωλητών;
Θέση 2η: Η έννοια των αθλητικών χώρων έχει πολύ μεγάλη ευρύτητα: Σημαίνει χώροι όπου μπορούν να αθλούνται οι νέοι σε καθημερινή βάση χωρίς κανένα κόστος σε ασφαλές και ήρεμο περιβάλλον αλλά σημαίνει και χώροι που αθλούνται 50 άνθρωποι που σκοπό έχουν να κάνουν πρωταθλητισμό είτε για προσωπικό είτε για συλλογικό όφελος. Εμείς οφείλουμε σαν πολίτες να προωθήσουμε τον αθλητικό χώρο που ευνοεί την άθληση και την σωματική και ψυχική υγεία των πολλών, και όχι τον πλουτισμό των λίγων. Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με τη δημιουργία εθνικού πάρκου που θα έχει ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ και βόλεϋ, διαδρομές για ελαφρύ τρέξιμο και περπάτημα και γιατί όχι και ενός γηπέδου ποδοσφαίρου όπου θα αθλούνται πραγματικά ερασιτεχνικές ομάδες. Όποιος θέλει να κάνει τον αθλητισμό επιχείρηση είναι ελεύθερος να το κάνει αλλά μην ζητάει και επιδότηση από το κοινωνικό σύνολο. Ας αγοράσει γη στην πραγματική της αξία να κτίσει γήπεδο με δικά του λεφτά ή με δανεισμό από τράπεζες και να το εκμεταλευτεί εμπορικά. Αυτό δεν σημαίνει ελεύθερη αγορά; Ή μήπως στο κόστος κρατισμός και στα κέρδη ελεύθερη αγορά;
Θέση 3η: Έχει αναρωτηθεί κανείς σας ποιό είναι το ποσοστό κάλυψης πρασίνου στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής και ποιό στην Αθήνα; Ψάχτε να το βρείτε και μετά να μου πείτε τι έχει μεγαλύτερη ανάγκη η Αθήνα: Εμπορικό Κέντρο και γήπεδο ή Εθνικό Πάρκο;
Αυτά προς το παρόν. Και αν επιμένετε πολύ θα κάνουμε και αποκαλύψεις με λεπτομέρειες για τον ρόλο μερικών συμπολιτευόμενων αλλά και κάποιων δήθεν "αντιπολιτευόμενων" στον Δήμο της Αθήνας.
Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Οι εικόνες τα λένε όλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://panic-gr.blogspot.com/2009/01/blog-post_6413.html